Αθήνα, 21 Μαρτίου 2017

Η 21η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Διεθνής Ημέρα Δασών. Το θέμα της Διεθνούς Ημέρας Δασών για το 2017 είναι «Δάση και Ενέργεια».

Τα Ελληνικά δάση υπήρξαν πάντοτε σημαντική πηγή ενέργειας.  Έως τα μέσα του 20ου αιώνα τα δάση της χώρας παρείχαν ξύλο, όχι μόνο για οικιακή χρήση, αλλά και για τις μεταφορές, για τη βιομηχανία. Τα δάση μας εξάλλου, λόγω της προστασίας και της ορθολογικής διαχείρισης τους από τη Δασική Υπηρεσία, καταφέρνουν να στηρίζουν σήμερα την ελληνική κοινωνία στις δύσκολες οικονομικές συνθήκες που επικρατούν. Ωστόσο η σχέση των δασών με την ενέργεια ξεπερνά κατά πολύ την παροχή καύσιμης ύλης.

Όπως επισημαίνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAΟ):

Το 40% της ενέργειας από ανανεώσιμους πόρους προέρχεται από την καύση ξύλου που ισοδυναμεί με το 50% της παραγόμενης ξυλείας παγκοσμίως.

Τα δάση αποθηκεύοντας άνθρακα, διατηρούν ένα τεράστιο ενεργειακό απόθεμα και μάλιστα άμεσα διαθέσιμο. Με την κατάλληλη διαχείριση, μπορούν να συμβάλλουν αποφασιστικά στην αύξηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Η παραγωγή καύσιμης ύλης από το ξύλο αποτελεί δραστηριότητα που απασχολεί διεθνώς, μεγάλο αριθμό εργαζομένων. Η έξυπνη αξιοποίηση του ξύλου ως καύσιμης ύλης μπορεί να αυξήσει την απασχόληση και μάλιστα στην περιφέρεια , όπου οι ευκαιρίες για εργασία είναι περιορισμένες.

Η στήριξη της δασοπονίας μπορεί πράγματι να γίνει απάντηση στην κρίση και πρόκριμα για την ορθολογική και βιώσιμη ανάπτυξη στην χώρα μας.

Στην Ελλάδα οι κοινωνικοοικονομικές αλλαγές που συντελούνται σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή μετακινούν τα ελληνικά δάση σε μεγαλύτερα υψόμετρα, ενώ δημιουργείται ένα πιο εύφλεκτο και πιο πυριγενές περιβάλλον, με αποτέλεσμα να απαιτείται ένα ολοένα και πιο αυστηρό πλαίσιο προστασίας και ελέγχου.

Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας ως συντονιστική και επιτελική Αρχών όλων των εμπλεκομένων φορέων για την πρόληψη και αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών χαιρετίζει τον φετινό εορτασμό, αναγνωρίζοντας ότι ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο σχεδιασμού πολιτικής προστασίας, τόσο σε κεντρικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο, αποκεντρωμένης διοίκησης (Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, Περιφέρειες και Δήμοι) μπορεί να περιορίσει τόσο τη συχνότητα των δασικών πυρκαγιών, όσο και τον αριθμό των καμένων εκτάσεων.