Πέμπτη, 26 Ιουνίου 2025
Ο Υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Γιάννης Κεφαλογιάννης, ανέφερε κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής, χτες, Τετάρτη 25 Ιουνίου 2025, κατά τη συζήτηση και ψήφιση του Σχεδίου Νόμου «Πλαίσιο για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας: Διατάξεις για την πολιτική προστασία και το Πυροσβεστικό Σώμα»:
«Θα ήθελα να ξεκινήσω κατ’ αρχάς, να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους για τον ουσιαστικό διάλογο ο οποίος προηγήθηκε σε μία διαδικασία η οποία υπερέβη τις 12 ώρες στην Ολομέλεια, αλλά καθώς και έναν εξαντλητικό διάλογο σε τέσσερις συνεδριάσεις της Επιτροπής.
Υπήρξε βεβαίως και μία δημόσια διαβούλευση στο νομοσχέδιο με επαρκή χρόνο, με αρκετά σχόλια επί συγκεκριμένων άρθρων και ανεξάρτητα από τη στόχευση των παρεμβάσεων οι οποίες άλλοτε ήτανε επιθετικές, άλλοτε υποστηρικτικές ή ακόμα και αποτρεπτικές για κάποιες βελτιώσεις.
Νομίζω κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε κάτι επί της αρχής, ότι η Πολιτική Προστασία δεν είναι μία απλή δημόσια υπηρεσία στη διοικητική αλυσίδα του κράτους, αλλά είναι κυριολεκτικά το πρόσωπο της πολιτείας στις πιο κρίσιμες, στις πιο επικίνδυνες, στις πιο σκληρές στιγμές.
Είναι ο θεσμός όπου όταν όλοι οι υπόλοιποι θεσμοί του δημοσίου ή και του ιδιωτικού τομέα υποχωρούν ή ακόμα απομακρύνονται, γιατί οι συνθήκες το επιβάλουν, είναι εκείνος ο οποίος στέκεται και εμφανίζεται δίπλα στον πολίτη, δίπλα στην προστασία των περιουσιών και του περιβάλλοντος.
Και δυστυχώς η φύση και η αποστολή της πολιτείας και ειδικότερα της Πολιτικής Προστασίας είναι τέτοια που την αλήθεια αυτήν την βιώνουμε συχνά μέσα από πολύ δύσκολες στιγμές, τραγικές στιγμές, σκληρές εμπειρίες, εκεί όπου η ανθρώπινη ζωή, η περιουσία απειλείται, η φύση απειλείται και δυστυχώς πολλές φορές έχουμε και απώλειες .
Την τελευταία δεκαετία η χώρα μας δυστυχώς συσσώρευσε μία πολύτιμη εμπειρία μέσα από τη διαχείριση των φυσικών καταστροφών, εμπειρίες όμως οι οποίες πολλές φορές προήρθαν μέσα από τραγωδίες και κάθε μία από αυτές τις δοκιμασίες, την εμπειρία δηλαδή που συσσώρευσε η ελληνική πολιτεία, τη βοήθησε να ωριμάσει και θεσμικά, αλλά και επιχειρησιακά, να ενισχύσει το θεσμικό της οπλοστάσιο. Νομίζω εξηγήθηκε που βρισκόμασταν πριν από μερικά χρόνια όσον αφορά θεσμικά την Πολιτική Προστασία της χώρας, που βρισκόμαστε σήμερα.
Να βελτιώσει τους μηχανισμούς πρόληψης και απόκρισης, χωρίς να σημαίνει ότι έχουμε φτάσει στο απόλυτο ή ότι προφανώς δεν υπάρχουν και πολλά ακόμα περιθώρια, κυρίως όμως να χτιστεί μια κουλτούρα συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών φορέων και υπηρεσιών που εμπλέκονται στη διαχείριση της κρίσης, μία κουλτούρα η οποία κυρίες και κύριοι συνάδελφοι μέχρι πριν από μερικά χρόνια απλά δεν υπήρχε.
Είχαμε δει δυστυχώς επί του πεδίου πολλές φορές υπηρεσίες να μη συνεννοούνται μεταξύ τους, εθελοντές να θέλουν να βοηθήσουν και να μην έχουνε μία συγκεκριμένη κατεύθυνση. Οι Δήμοι να μην ξέρουν τι αρμοδιότητες έχουνε ή οι Περιφέρειες. Τουλάχιστον αυτό πλέον το έχουμε κατακτήσει.
Επιπλέον καταφέραμε να ενσωματώσουμε και ενσωματώνονται συνεχώς νέες τεχνολογίες και ενισχύεται τόσο σε προσωπικό, όσο και σε σύγχρονο εξοπλισμό η Πολιτική Προστασία. Συνεπώς, οι εμπειρίες αυτές δεν πήγανε χαμένες.
Δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε θεωρητικά παραδείγματα για αυτά τα οποία σας περιγράφω, αλλά μπορούμε να δούμε τι έγινε στην πρόσφατη πυρκαγιά της Χίου, που αναφέρθηκαν και πάρα πολλοί συνάδελφοι.
Μία πυρκαγιά εξαιρετικά δύσκολη. Όπως είπα από την αρχή και να απαντήσω και στην κυρία Πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας. Βρέθηκα στη Χίο κυρία Πρόεδρε ήδη από τη Δευτέρα, από νωρίς και πήγα στα μέτωπα, γιατί με ρωτήσατε αν έχω βρεθεί σε πραγματική συνθήκη.
Βρέθηκα δίπλα στους πυροσβέστες, δίπλα στους εθελοντές και σε όλους τους φορείς της Χίου και μπορώ να σας πω ότι έγινε πραγματικά μία υπερπροσπάθεια από όλους.
Δεν άκουσα κάποιο παράπονο και θέλω να το καταθέσω αυτό, από κανέναν και αναφέρομαι είτε από την Περιφέρεια, είτε από το Δήμο, είτε από τους ίδιους τους πυροσβέστες ή ακόμα και τους φορείς, να λένε για έλλειψη μέσων, είτε εναερίων, είτε επιγείων.
Υπάρχει πάντα μία αντικειμενική δυσκολία όπως ξέρετε σε ένα νησί. Είναι διαφορετικό να ενισχύεται μία περιοχή στον ηπειρωτικό χώρο που από τους όμορους Νομούς ή τις υπηρεσίες πάνε πολύ γρήγορα τα μέσα, κυρίως τα επίγεια και είναι διαφορετικό να μιλάμε για ένα νησί που τουλάχιστον τα οχήματα χρειάζονται αρκετές ώρες προκειμένου να ενισχυθούν.
Παρόλα αυτά όμως, και θέλω να δώσω τα συγκεκριμένα δεδομένα. Επιχείρησαν συνολικά 444 άτομα, μιλάω για το Πυροσβεστικό Σώμα, γυναίκες και άνδρες, επιπλέον εθελοντές.
Τα εναέρια μέσα συνολικά και απαντώ για μην υπάρχει καμία υπόνοια περί αν θέλετε, ότι δεν ενισχύθηκε το νησί για διάφορους λόγους, ήτανε 14 ελικόπτερα, εκ των οποίων το ένα συντονιστικό και τέσσερα αεροπλάνα Canadair και αυτά βεβαίως ενήργησαν περιοδικά.
Όπως επίσης και 85 οχήματα, τα οποία ξέρετε πολύ καλά ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικά στο να περικυκλώσουν τη φωτιά για να μπορούνε να επιχειρήσουν.
Μπορεί πράγματι όπως ανέφερα και συγκεκριμένα δεδομένα στην αρχή της συζήτησης, ήταν μια μεγάλη καταστροφή, δεν θα κρυφτώ, 40.000 στρέμματα για εμάς είναι μια μεγάλη καταστροφή, ασχέτως αν τα περισσότερα μπορεί να είναι χορτολιβαδικές εκτάσεις χέρσες ή βραχώδεις.
Καταφέραμε όμως με έναν καλό συντονισμό, παρά το γεγονός ότι απειληθήκανε οικισμοί, να μην έχουμε καταστροφή οικιών, τουλάχιστον δεν έχει αναφερθεί κάτι μέχρι σήμερα. Και κυρίως να διασώσουμε μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς όπως είναι η Νέα Μονή, η Σκύτη του Αγίου Μάρκου, τα Μαστιχοχώρια, γενικά οι περιοχές οι οποίες δίνουν τον παραγωγικό πλούτο της περιοχής.
Επίσης δεν θα κρυφτώ και δεν θα σας πω ότι, θα σας πω μάλλον ότι η πυρκαγιά αυτή προφανώς δεν ωφελείται στην κλιματική κρίση. Θέλω να είμαι ξεκάθαρος και νομίζω ότι δεν είναι κακό να τολμούμε και να λέμε δημοσίως ότι υπάρχουν υπόνοιες εμπρησμού, είτε είναι από δόλο, είτε είναι εξ αμελείας.
Μάλιστα ήδη σήμερα υπήρξε και μία σύλληψη – ομολογία εμπρησμού. Θα κρίνει η δικαιοσύνη αν ήτανε εκ δόλου ή από αμέλεια, αλλά σε κάθε περίπτωση να πω ότι ήδη από τις πρώτες ώρες στο νησί είχε μεταβεί η ΔΑΕΕ, δηλαδή η Διεύθυνση Αντιμετώπισης Εγκλημάτων Εμπρησμού και διερευνούμε όλα τα ενδεχόμενα.
Και βεβαίως αντιλαμβάνεστε ότι αν επαληθευτούν αυτά τα ενδεχόμενα, μιλάμε για μία επικίνδυνη επίθεση κατά της κοινωνίας, κατά του περιβάλλοντος, κατά των περιουσιών και κατά ζωών.
Μέσα λοιπόν σε αυτές τις συνθήκες, αλλά και με αυτά τα δεδομένα, η απόκριση του Εθνικού Μηχανισμού Διαχείρισης Κρίσεων, τουλάχιστον στην περίπτωση αυτή, ήταν και άμεση και συντονισμένη και αποφασιστική, καθώς μέσα σε 48 ώρες πραγματικά μεταφέρθηκαν επαρκέστατες δυνάμεις στο νησί, σε ένα πολύ δύσκολο περιβάλλον, με πέντε διαφορετικά σημεία ενάρξεων πυρκαγιών, με αρκετά χιλιόμετρα μεταξύ τους, για αυτό και υπήρξαν υπόνοιες εξ αρχής για εμπρησμό.
Με αποτέλεσμα όλη αυτή η επιχείρηση, το 112 που εστάλη σε 17 περιπτώσεις για να απομακρυνθούν κάτοικοι από τους οικισμούς που κινδύνευαν εκείνη τη στιγμή, τουλάχιστον να έχουμε το αποτέλεσμα το οποίο σας περιέγραψε προηγουμένως.
Και βεβαίως συνδρομή και της Ελληνικής Αστυνομίας και των Ενόπλων Δυνάμεων και θα το ξαναπώ και των εθελοντών, είτε πυροσβεστών, είτε εθελοντών της Πολιτικής Προστασίας, υπήρξε υπερπολύτιμη.
Όπως και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης 1ου και 2ου βαθμού, δηλαδή και του Δήμου, αλλά και της Περιφέρειας. Όλα αυτά στην ουσία αποτελούν τις ψηφίδες της Πολιτικής Προστασίας της χώρας μας και όλα αυτά προσπαθούμε μέσα από το παρόν σχέδιο νόμου να τα ενισχύσουμε έτι περαιτέρω.
Ήμουνα ξεκάθαρος στις Επιτροπές λέγοντας ότι προφανώς αυτό το σχέδιο νόμου δεν έρχεται να θεραπεύσει όλες τις δυσκολίες, παθογένειες ή προβλήματα τα οποία έχουν εντοπιστεί.
Είπα μάλιστα ότι πολύ σύντομα θα έρθει προς δημόσια διαβούλευση και πραγματικά καλώ και όλα τα κόμματα, ακόμα και να καταθέσουν προτάσεις και σε επίπεδο διατάξεων από το φθινόπωρο και μετά, διαμόρφωσης ενός νέου πλαισίου για την Πολιτική Προστασία με βάση και τις εμπειρίες τις οποίες έχουμε σωρεύσει όλο το προηγούμενο διάστημα.
Και το λέω αυτό από τώρα, για να μην υπάρξει κανείς αιφνιδιασμός και να υπάρχει προετοιμασία. Ήδη σήμερα κατατέθηκαν αρκετές προτάσεις και προφανώς θα μπορούν να υιοθετηθούν και νομίζω ότι τουλάχιστον να μπορούμε να συμφωνήσουμε στην Εθνική Αντιπροσωπεία, ότι η πολιτική προστασία της χώρας είναι ένας εθνικός στόχος που μπορούμε να βρούμε και κοινό τόπο σε πάρα πολλά πράγματα.
Είναι όμως πολλές φορές άδικο να απαξιώνεται όλη αυτή η προσπάθεια η οποία έχει γίνει τα προηγούμενα χρόνια. Είναι αντιληπτό να γίνεται μία κριτική στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού έργου, αλλά νομίζω ότι πολλές φορές αυτόν τον οποίο αδικεί η ρητορική δεν είναι η ίδια η Κυβέρνηση.
Πολλές φορές η ρητορική αυτή που είναι το κράτος, που είναι η Πολιτική Προστασία, πολλές φορές αδικεί αυτούς που όλοι σήμερα χαρακτηρίσαμε ως ήρωες επί του πεδίου, αυτούς δηλαδή που είναι πραγματικά στην πρώτη γραμμή.
Και επειδή το είδα και με τα μάτια μου και στην περίπτωση της Χίου από την πρώτη στιγμή, το να λέμε που είναι το κράτος ή γιατί δεν ενεργήσατε γρήγορα, είτε δεν ενεργήσετε συντονισμένα, αδικεί πρωτίστως, θα το ξαναπώ, την προσπάθεια αυτών των ανθρώπων.
Όσον αφορά, για να συνδέσω τώρα και τις διατάξεις του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου, ξεκινώντας από κάποιας σταχυολογήσεις που έχω κάνει.
Να πούμε ότι το να υπάρχει αυτή τη στιγμή ένα πλαίσιο όπου κηρύσσεται σε κατάσταση έκτακτού ανάγκης ένας Δήμος για ένα μήνα, νομίζω ότι είναι ουτοπικό να λέμε ότι σε αυτό το μήνα αυτός ο Δήμος θα μπορεί να ξεκινήσει το σχεδιασμό, τις μελέτες, τις αποκαταστάσεις των υποδομών.
Για αυτό το λόγο ερχόμαστε τώρα και λέμε ότι επί της αρχής δίνουμε ένα διάστημα τριών μηνών όπου αυτό το διάστημα είναι επαρκές προκειμένου να γίνει αυτός ο σχεδιασμός ή η μελέτη, γιατί όχι και η αποκατάσταση σε κάποια άμεσα ζητήματα και εφόσον υπάρξει ανάγκη περαιτέρω παράτασης της κατάστασης ανάγκης, να δοθεί με αιτιολογημένο τρόπο και ένα εξάμηνο. Αν δε φτάσει αυτό το εξάμηνο προφανώς θα δοθεί και περαιτέρω παράταση.
Δεν πρέπει όμως να φτάσουμε σε μία κατάσταση, που υπάρχουν Δήμοι που για δύο τρία τέσσερα πέντε χρόνια βρίσκονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Δηλαδή το έκτακτο το έχουμε κάνει κανονικότητα. Αυτή είναι και η σκέψη αυτής της διάταξης.
Έρχομαι στο ζήτημα της διάταξης για τους ΠΕΘ, δηλαδή τους πυροσβέστες επί θητείας, μία νέα κατηγορία, η οποία θα το ξαναπώ και δεν πρέπει να το συγχέουμε είτε εκουσίως είτε ακουσίως.
Οι ΠΕΘ είναι μία κατηγορία πυροσβεστών οι οποίοι ξεκινούν με επταετή θητεία, στην συνέχεια με δική τους αίτηση έξι μήνες πριν από τη λήψη της επταετίας αυτής, μπορούν να μονιμοποιηθούν με πολύ συγκεκριμένα κριτήρια τα οποία καταγράφει μέσα ο νόμος, συνεπώς δεν μιλάμε για περίπτωση συμβασιούχων.
Το γεγονός ότι δίνουμε την ευκαιρία προφανώς μεταξύ άλλων και μοριοδοτούμε περαιτέρω και τους εποχικούς μέχρι τα 30 έτη, είναι ακριβώς γιατί από τη μία θέλουμε όντως να κατεβάσουμε το ηλικιακό όριο, που αυτή τη στιγμή όλοι αναγνωρίζουμε ότι είναι ιδιαίτερα υψηλό στο Πυροσβεστικό Σώμα, μέσος όρος τα 47 έτη, και από την άλλη όπου μπορούμε να αντλήσουμε και την εμπειρία, είτε αυτό σημαίνει εποχικός πυροσβέστης, είτε σημαίνει υπηρεσία στις ειδικές δυνάμεις, είτε γενικότερα τα κριτήρια τα οποία θα θεσπιστούν, αυτό θα μπορέσουμε να το εκμεταλλευτούμε, με την καλή έννοια.
Συνεπώς και να απαντήσω και σε κάποιες κριτικές, όσον αφορά τους εποχικούς πυροσβέστες, νομίζω ότι το είδατε και στην επιτροπή και οι περισσότεροι εξ υμών ήσασταν στην επιτροπή των φορέων, οι μεν για παράδειγμα συνδικαλιστές των αξιωματικών είπε ότι το συγκεκριμένο όριο δεν πρέπει να είναι τα 30 έτη, πρέπει να είναι τα 26, με μια επιχειρηματολογία την οποία είπανε.
Οι δε πυροσβέστες, ο κ. Λαυράνος συγκεκριμένα, είπε ότι το σύνολό του νομοσχεδίου είναι στη σωστή κατεύθυνση, ακόμα και οι εποχικοί πυροσβέστες δια του κ. Ψαρόπουλου του Προέδρου τους με εξαίρεση το ηλικιακό όριο, το οποίο ο ίδιος το έθεσε στα 40 έτη για τους μαχίμους και στα 50 έτη για τους οδηγούς, είπε ότι το νομοσχέδιο είναι σε μία σωστή κατεύθυνση και μάλιστα και το σημείωσα αυτό, ότι έχουμε μία πολύ ουσιαστική συνεργασία με τη νέα πολιτική ηγεσία.
Και σε αυτή την κατεύθυνση ήδη πριν από πολύ λίγο χρονικό διάστημα ικανοποιήθηκε ένα σωστό πάγιο αίτημα των εποχικών πυροσβεστών, δηλαδή να εξισωθούν με τους μονίμους στο ζήτημα των δωρεάν μετακινήσεων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, κάτι που έπρεπε πράγματι να είχε γίνει εδώ και πάρα πολύ καιρό. Συζητάμε μια σειρά επίσης από παρεμβάσεις που θεωρώ πολύ δίκαιες από τα αιτήματα τα οποία έχουνε θέσει και θα έχουμε τη δυνατότητα να τις ανακοινώσουμε το επόμενο χρονικό διάστημα.
Ειπώθηκε και από την εισηγήτρια μας ότι από έξι μήνες πήγαμε σε οχτώ μήνες, γιατί αναγνωρίσαμε μία αναγκαιότητα, ότι ενώ η τυπική αντιπυρική περίοδος ξεκινάει από 1η Μαΐου και φτάνει μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, η ουσιαστική αντιπυρική περίοδος -μιλάω για την αντιπυρική περίοδο- στην ουσία είναι μεγαλύτερη και το έχουμε δει από τα προηγούμενα χρόνια, γι΄ αυτό και πλέον οι άνθρωποι αυτοί θα προσλαμβάνονται από αρχές Απριλίου μέχρι και τέλη Νοεμβρίου.
Κανείς δεν είπε ότι αυτοί οι άνθρωποι αποκλείονται από το Πυροσβεστικό Σώμα. Πριν από λίγες εβδομάδες, στην ουσία πριν από ενάμισι μήνα, υπέγραψαν συμβάσεις για πέντε χρόνια.
Δηλαδή ακόμα αν το ηλικιακό όριο παραμείνει, που θα παραμείνει στα τριάντα χρόνια, γιατί αν άκουγε κανείς τις παρεμβάσεις εδώ πέρα θα νόμιζε ότι βάζουμε τα τριάντα χρόνια, άρα οι 2,5 χιλιάδες μένουν εκτός Πυροσβεστικού Σώματος.
Όχι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό θέλω να καταγραφεί. Είναι μικρότερο το νούμερο κα Κωνσταντοπούλου και ήδη ακόμα και με τους εποχικούς βρισκόμαστε σε μία συζήτηση πως κι εκείνοι ενδεχομένως με κάποιους τρόπους θα μπορούν να απορροφηθούν σε κάποιες άλλες Υπηρεσίες, χρήσιμες επίσης για την πολιτική προστασία, είμαστε ήδη σε ένα διάλογο.
Μιλάω για τους 2.500, αν άκουγε κανείς τις παρεμβάσεις σήμερα θα νόμιζε ότι βάζουμε ένα ηλικιακό όριο τριάντα και την επόμενη μέρα οι 2.500 χιλιάδες μένουν στο δρόμο. Δεν ισχύει αυτό, υπέγραψαν συμβάσεις για τα επόμενα πέντε χρόνια και για τα επόμενα πέντε χρόνια τουλάχιστον επί οκτώ μήνες το χρόνο αντί για έξι μήνες που ίσχυε μέχρι πριν από λίγα χρόνια, θα βρίσκονται εντός του Πυροσβεστικού Σώματος.
Να πω επίσης ότι η μεγάλη δεξαμενή των εποχικών στην ουσία έχει τροφοδοτήσει και τις ΕΜΟΔΕ, μην το ξεχνάμε κι αυτό. Σήμερα που μιλάμε οι ΕΜΟΔΕ αυτή τη στιγμή αριθμούν 1600 άτομα και με τις τελευταίες προσλήψεις που θα κάνουμε τώρα με τους 137.
Νομίζω γνωρίζετε όλοι ότι η μεγάλη πλειοψηφία από αυτούς που στελεχώνουν τις ΕΜΟΔΕ είναι από τους εποχικούς. Η 21η ΕΜΟΔΕ, η οποία ιδρύεται σήμερα, δια του συγκεκριμένου νομοσχεδίου και εξήγησα τους επιχειρησιακούς λόγους, για ποιο λόγο ιδρύεται στην Καβάλα η ΕΜΟΔΕ, ο λόγος είναι, θα το ξαναπώ, διότι από τη Θεσσαλονίκη μέχρι και τον Έβρο, δηλαδή μέχρι την Αλεξανδρούπολη, δεν υπάρχει στο ενδιάμεσο κάποια ΕΜΟΔΕ, επομένως υπάρχει επιχειρησιακή ανάγκη ειδικά σε ένα νομό όπως είναι η Θάσος, όπως είναι το Παγγαίο όρος, το οποίο μας έχει δώσει αρκετά περιστατικά το προηγούμενο χρονικό διάστημα, να ιδρυθεί μία νέα ΕΜΟΔΕ με επί της αρχής 30 άτομα και αυτοί προφανώς θα προέλθουνε κατά βάση από τους εποχικούς.
Άρα έχουμε δείξει μία συγκεκριμένη πολιτική βούληση, ότι όπου μπορούμε να απορροφήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, που πράγματι έχουν και την εμπειρία, δεν το αμφισβήτησε κανείς και την εκπαίδευση. Όπως επίσης και οι εθελοντές πυροσβέστες, δεν πρέπει και αυτούς να τους ξεχνάμε και αυτοί είναι το ίδιο και οι εθελοντές της πολιτικής προστασίας. Φέτος, γιατί αναφερόμαστε όλοι στους 18.000 πυροσβέστες μόνιμους πενταετούς και εποχικούς και ξεχνάμε τους 5.000 εθελοντές πυροσβέστες, οι οποίοι πραγματικά δίνουν ακριβώς την ίδια μάχη με όλους τους υπόλοιπους.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης τους 5.500 εθελοντές της πολιτικής προστασίας. Συνεπώς κυρίες και κύριοι συνάδελφοι δεν πέφτουν στη μάχη μόνο οι 18.000 μόνιμοι πενταετούς και εποχικού, είναι και οι περίπου άλλοι 10.000, για την ακρίβεια 10.500, εθελοντές πυροσβέστες και εθελοντές της πολιτικής προστασίας.
Όσον αφορά άλλες διατάξεις του νομοσχεδίου, νομίζω κανείς δε θα διαφωνήσει ότι, αναφερθήκατε για παράδειγμα στο για ποιο λόγο συμμετέχει ο αρχηγός, ο εκάστοτε αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος στην Επιτροπή Εκτίμησης Κινδύνου.
Νομίζω ότι ήταν μία θεσμική παράλειψη όλα αυτά τα χρόνια, η Επιτροπή Εκτίμησης Κινδύνου για να το πω πολύ απλά, είναι αυτή που κάθε μέρα βγάζει το χάρτη επικινδυνότητας της επόμενης ημέρας, με τις περιοχές όπως θα έχετε δει τις διάφορες βαθμονομήσεις, δηλαδή το κόκκινο, το πορτοκαλί, το κίτρινο, το πράσινο και το μπλε.
Νομίζω είναι αυτονόητο ο εκάστοτε αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος να συμμετέχει σε αυτή την επιτροπή, όταν την επόμενη μέρα βάσει νόμου είναι εκείνος ο οποίος προΐσταται και του Πυροσβεστικού Σώματος, δεν κρύβεται κάτι πίσω ιδιαίτερα έτσι περίπλοκο ή επικίνδυνο.
Όσον αφορά τώρα ότι το νομοσχέδιο είναι αποσπασματικό, είπα προηγουμένως ότι αυτό είναι ένα νομοσχέδιο, το οποίο έρχεται να αντιμετωπίσει κάποιες επείγουσες ανάγκες. Δηλαδή το γεγονός ότι διευκολύνουμε την πρόσληψη σε κάποιες ειδικές κατηγορίες, όπως είναι οι ιπτάμενοί μας, οι τεχνικοί, το υγειονομικό.
Είδαμε στην πράξη τον προηγούμενο χρόνο ότι απέβησαν άκαρπες μια σειρά από προκηρύξεις, με αποτέλεσμα όταν θα αρχίσουμε να παραλαμβάνουμε αρχές του 2026 από το ΑΙΓΙΣ εναέρια μέσα, είτε αυτά είναι ελικόπτερα, είτε αυτά είναι αεροπλάνα, θα υπήρχε ο κίνδυνος να παραλαμβάνουμε μέσα χωρίς να έχουμε και τους πιλότους.
Αναφέρθηκαν κάποιοι σε μία κριτική για ποιο λόγο, λέει, καταργούμε τις εξετάσεις για παράδειγμα στους γιατρούς και σας ξαναέφερα το παράδειγμα και όσοι είναι γιατροί στην αίθουσα θα το καταλάβουν. Είναι σα να ζητάμε από ένα γιατρό να πάει στο νοσοκομείο της περιοχής του και να του βάζουν να κάνει γραπτές εξετάσεις για την ειδικότητά του ενώ είναι ήδη ειδικευμένος.
Μα δεν γίνεται όμως αυτό, στο ΕΣΥ δε γίνεται αυτό. Θέλω να πω λοιπόν αυτός είναι ο λόγος, γιατί καμιά φορά δαιμονοποιούμε μία διάταξη, ενώ την εξηγούμε και πραγματικά υπάρχει ένας πολύ συγκεκριμένος λόγος πίσω από αυτό.
Συνεπώς κυρίες και κύριοι συνάδελφοι επειδή άκουσα και την κριτική για ποιο λόγο αλλάζουμε συνεχώς διατάξεις, εδώ προφανώς κανείς νόμος δεν είναι οι πλάκες του Μωυσή. Αν βλέπουμε ότι στην πράξη κάποια πράγματα δεν λειτουργούν ή κάποια πράγματα χρήζουν συμπληρώσεως, προφανώς και θα έρθει ένα νέο σχέδιο νόμου να διορθώσει τα προηγούμενα.
Δεν ξεκινάμε όμως από το μηδέν, υπάρχει το νομοθετικό πλαίσιο τα προηγούμενα χρόνια, έχει τεθεί μία βάση, εκεί που πραγματικά δυστυχώς δεν υπήρχε πολιτική προστασία στη χώρα, υπάρχει μία βάση και έχουμε σε εισαγωγικά «την πολυτέλεια» να ερχόμαστε να διορθώνουμε όποια πράγματα δεν λειτουργούν στην πράξη.
Αναφέρθηκα στο Πρόγραμμα ΑΙΓΙΣ 2,16 δις ευρώ, παραλαμβάνουμε δεκάδες ελικόπτερα, αεροπλάνα, εκατοντάδες επίγεια μέσα υδροφόρες και μη, οι οποίες πέρα από το Πυροσβεστικό Σώμα θα κατευθυνθούν και στις Περιφέρειες, αλλά όπως έχω πει και από το πλεόνασμα πλέον το οποίο θα έχει το Πυροσβεστικό Σώμα θα μπορούμε να διαθέσουμε πολλά από τα οχήματα αυτά στις εθελοντικές οργανώσεις, οι οποίες ζητάνε οχήματα και μπορούμε πλέον να τα παρέχουμε.
Αναβαθμίσαμε θεσμικά το ρόλο της πολιτικής προστασίας, ειπώθηκε και το παράδειγμα το 2019 στην ουσία δύο δωμάτια στην οδό Ευαγγελιστρίας με δέκα υπολογιστές, σήμερα μία οργανωμένη δομή Υπουργείου με πολύ συγκεκριμένες δομές, κτιριακές υποδομές, τεχνολογικές υποδομές και ανθρώπινο προσωπικό.
Όντως από το 2019 μέχρι το 2025 σήμερα που μιλάμε ίσως η πολιτική προστασία είναι ο τομέας του δημοσίου στη χώρα μας ο οποίος έχει ενισχυθεί το περισσότερο σε ανθρώπινο δυναμικό. Πάλι η εισηγήτρια μας έχει πολύ συγκεκριμένους αριθμούς.
Το 2019 υπηρετούσαν 13.000 γυναίκες και άνδρες στο Πυροσβεστικό Σώμα είτε μόνιμοι είτε πενταετούς θητείας και 900 εποχικοί. 13.900 το 2019.
Σήμερα που μιλάμε υπηρετούν 18.000 άτομα, 15.500 μόνιμοι και πενταετούς υποχρέωσης και οι εποχικοί. Αυτό είναι μια αύξηση 30%.
Αν κάνει κανείς την αναζήτηση σε όλους τους τομείς του δημοσίου θα δει ότι τέτοια αύξηση δεν υπήρξε και νομίζω ότι αυτό αποδεικνύει στην πράξη ότι η Κυβέρνηση επενδύει στην πολιτική προστασία, επενδύει στο ανθρώπινό της δυναμικό, επενδύει στα μέσα, επενδύει στις τεχνολογίες και επενδύει και σε ένα θεσμικό πλαίσιο.
Πέραν όμως από την αύξηση όσον αφορά τον αριθμό επενδύσαμε και στην ποιοτική αναβάθμιση. Η ΕΜΟΔΕ αυτή τη στιγμή στη χώρα οι οποίοι πραγματικά, δηλαδή οι δασοκομάντος, κάνουν μια εξαιρετική δουλειά επί του πεδίου, μέχρι πριν από δυο-τρία χρόνια δεν υπήρχαν.
Πέρυσι είχαμε 16 ομάδες ΕΜΟΔΕ στη χώρα φέτος ιδρύονται άλλες 5, η 5η με το νομοσχέδιο αυτό που συζητάμε, δηλαδή σε Ζάκυνθο, στην Χαλκίδα, στα Χανιά, στην Ηλεία και η 5η τώρα στην Καβάλα γιατί επενδύουμε πραγματικά, στους δασοκομάντος και το αποδεικνύουμε στην πράξη. 1.600 άτομα θα φτάσει φέτος η δύναμη με τις προσθήκες των 5 αυτών ομάδων. Κυρίως μάλιστα νέα άτομα ηλικιακά γιατί είναι μέχρι 35 έτη και με εμπειρία. Και όπως προείπα προερχόμενοι η συντριπτική τους πλειοψηφία από τη δεξαμενή των εποχικών. Σκεφτείτε ότι η δεξαμενή των εποχικών του 2022 η αρχική έχει κατά 80% περίπου απορροφηθεί ήδη στις ομάδες των ΕΜΟΔΕ και συνεχώς προχωράμε σε αυτή τη διαδικασία.
Επίσης για πρώτη φορά εγκαθιδρύσαμε έναν ενιαίο μηχανισμό πρόληψης, απόκρισης και αποκατάστασης.
Είπα προηγουμένως για την τεχνολογία. Φέτος τα drones είναι διπλάσια από ότι είναι πέρυσι. Και πιστέψτε με ότι είναι μια επιπρόσθετη βοήθεια στην προσπάθεια της επιτήρησης και της πρόληψης διότι μας δίνει την εξής τεχνολογική δυνατότητα.
Επιχειρούν καταρχάς 24 ώρες το 24ωρο. Έχουν θερμικές κάμερες, μπορούμε να πιάσουμε κατευθείαν στην εικόνα τον καπνό προτού εξελιχθεί ακόμα σε μεγάλη πυρκαγιά. Με αποτέλεσμα να είναι πιο γρήγορη η απόκριση επί του πεδίου και από εναέριες και από επίγειες δυνάμεις.
Πέρυσι τα drones τα οποία επιχειρούσαν ήταν 45, φέτος είναι 82. Τα φετινά drones έχουν προέλθει από μια δωρεά, το έχω ξαναπεί δημοσίως δεν είναι κρυφό, του ΔΕΔΔΗΕ προς το Πυροσβεστικό Σώμα.
Μέσα από το ΑΙΓΙΣ όμως θα αποκτήσουμε και δικά μας ιδιόκτητα 101 drones. Άρα θέλω να πω ότι το ΑΙΓΙΣ το οποίο πολύ το έχετε υποβαθμίσει ή ακόμα και λοιδορήσει είναι ένα πρόγραμμα το οποίο πραγματικά μας δίνει τεράστιες δυνατότητες τεχνολογικές σε μέσα, στα ΜΑΠ τα οποία αναφερθήκατε, δηλαδή στα ατομικής προστασίας για τους πυροσβέστες μας.
Βεβαίως, πάντα υπάρχουν ανάγκες, δεν θα κρύψω τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Αλλά χρόνο με το χρόνο αυτό βελτιώνεται.
Επίσης, το ANTINERO κυρίες και κύριοι συνάδελφοι είναι ένα πρόγραμμα πρόληψης. Αναφέρθηκε πολύ σωστά ότι δυστυχώς και λόγω της αστυφιλίας και της εγκατάλειψης της υπαίθρου για περίπου 50 με 60 χρόνια η ύπαιθρός μας είχε εγκαταλειφθεί.
Είχαμε δασώσεις ακόμα και μέσα στα χωριά. Το πρόγραμμα λοιπόν ANTINERO τα τελευταία 4 χρόνια ύψους περίπου 600 εκατομμυρίων ευρώ, ένα πρόγραμμα πρόληψης γιατί αναφερθήκατε όλοι στην πρόληψη, τι σημαίνει στην πράξη;
Το ANTINERO είναι διανοίξεις αντιπυρικών ζωνών, είναι καθαρισμοί δασών, δηλαδή αφαίρεση της πρόσθετης ύλης που βρίσκεται μέσα στα δάση μας. Είναι συντηρήσεις των δεξαμενών, είναι προσθήκες νέων μέσων. Όλα αυτά έχουν γίνει τα τελευταία 4 χρόνια. Προφανώς θα μπορούσαν να γίνουν και παραπάνω και πρέπει να συνεχιστεί και αυτό το πρόγραμμα και ενώ επί της αρχής όλα αυτά τα χρόνια χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση είμαι βέβαιος ότι θα βρεθούν και οι πόροι να συνεχίσει και τα επόμενα χρόνια. Είναι ένα πολυτιμότατο πρόγραμμα.
Οι δήμοι. Φέτος πήραν 40 εκατομμύρια μόνο για τα ζητήματα της πολιτικής προστασίας. Δηλαδή θα πρέπει να υποχρεούνται να τα κάνουν μόνο για τα ζητήματα της Πολιτικής Προστασίας.
Όλοι οι δήμοι πήραν 40 εκατομμύρια, όταν κυρία Κωνσταντοπούλου πριν από δυο χρόνια το αντίστοιχο ποσό ήταν 18,5 εκατομμύρια. Διπλασιάστηκε. Να δούμε και την εκκίνηση και που βρισκόμαστε τώρα.
Τα 40 του χρόνου μπορεί να γίνουν 50 ή 60 εκατομμύρια. Προσέξτε, είναι όμως μόνο για δράσεις πολιτικής προστασίας κυρίως για να προσλάβουν εποχιακό κόσμο για τους καθαρισμούς των δικών τους δημοτικών οικοπέδων, να πάρουν κάποιο μηχάνημα, να προχωρήσουν σε ενέργειες ελέγχου.
Πέρυσι εφαρμόστηκε για πρώτη φορά ο μηχανισμός του καθαρισμού οικοπέδων. Φέτος συνεχίστηκε, έχει μάλιστα επιληφθεί και το Πυροσβεστικό Σώμα όσον αφορά τις καταγγελίες των ελέγχων και θα γίνουν οι έλεγχοι και ήδη συνεχίζονται το προηγούμενο χρονικό διάστημα.
Είδαμε για παράδειγμα και στην περσινή φωτιά στο Βαρνάβα αλλά μπορώ να πω και στην τωρινή της Χίου ότι δυστυχώς όπου υπήρξε ακαθάριστο οικόπεδο και καταστροφές είχαμε και πολύ γρήγορη μετάδοση της πυρκαγιάς. Αντίθετα όπου ήταν καθαρισμένο το οικόπεδο είχαμε ανακοπή της πυρκαγιάς και όχι καταστροφές από όπου πέρασε.
Συνεπώς, ξεκινώντας από την ευθύνη της πολιτείας, πηγαίνοντας μετά στην τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού υπάρχει και μια ατομική ευθύνη και προς τον πολίτη, δεν πρέπει να το ξεχνάμε και αυτό. Πρέπει να υπάρξει η κουλτούρα της πολιτικής προστασίας σε όλους μας. Δεν μπορούμε να μην καθαρίζουμε το οικόπεδό μας ή να βλέπουμε το γείτονα ακαθάριστο και να λέμε κλείνω τα μάτια γιατί δεν θα μου έρθει σε εμένα η καταστροφή.
Σε κάθε περίπτωση νομίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η διαφωνία, η διαφορετική προσέγγιση, η κριτική προφανώς και αποτελούν συστατικά της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας. Σε κάθε περίπτωση όμως το να υπάρχει μια, από κάποιους, ευτυχώς από μειοψηφίες, στείρα αντιπολίτευση σίγουρα δεν βοηθάει. Γιατί νομίζω ότι τουλάχιστον ο τομέας της πολιτικής προστασίας είναι ένας τομέας που μπορεί να υπάρξουν εθνικές συναινέσεις.
Θεωρώ λοιπόν ότι το παρόν σχέδιο νόμου επιλύει μια σειρά από ζητήματα. Επαναλαμβάνω, δεν είναι το νομοσχέδιο το οποίο θα αλλάξει όλη τη φιλοσοφία γιατί θα έρθει ένα γενικότερο νομοσχέδιο. Συνεπώς νομίζω ότι μπορούμε και να το υπερψηφίσουμε τουλάχιστον έστω κάποιες διατάξεις του με πολύ μεγάλη πλειοψηφία.
Θα κλείσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και κύριε Πρόεδρε, κάνοντας, δίνοντας δύο απαντήσεις σε μια-δυο τοποθετήσεις που άκουσα από συναδέλφους.
Αναφέρθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ ο κύριος Γερουλάνος σε μια σειρά από προτάσεις. Μάλιστα χρησιμοποιώντας το ρήμα «φανταστείτε να είχαμε αυτό» ή «φανταστείτε να είχαμε εκείνο».
Τα πρώτα 4-5 λεπτά της ομιλίας του είναι στην ουσία όλο το πρόγραμμα ΑΙΓΙΣ. Δεν το φανταζόμαστε, κύριοι συνάδελφοι και νομίζω θα με ακούσει και θα πάρει και τα πρακτικά. Είναι αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη, είναι αυτή τη στιγμή στην ουσία ένας σχεδιασμός ο οποίος τα επόμενα χρόνια πραγματικά θα θωρακίσει τη χώρα.
Ρωτήθηκα από την κυρία Γεροβασίλη και κλείνω με αυτό, πόσα εναέρια μέσα φέτος έχει η χώρα μας. Έχουμε 80 με 85 ανάλογα την διαθεσιμότητα την ημερήσια. 49 ενοικιασμένα όπως είναι η σύμβαση η οποία τρέχει από πέρυσι και περίπου 30 με 35 ανάλογα τη διαθεσιμότητα του εθνικού στόλου.
Όσο λοιπόν θα προστίθενται και τα μέσα από το ΑΙΓΙΣ αντιλαμβάνεσθε ότι τόσο πολύ θα θωρακίζεται και η χώρα. Σε κάθε περίπτωση δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω ότι όσα μέσα και αν έχουμε, όσο και να αυξήσουμε το ανθρώπινό μας δυναμικό αν δεν αλλάξει και μια κουλτούρα από όλους μας, από το κράτος πάνω από όλα, από την τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού αλλά και από τον πολίτη όσον αφορά την πολιτική προστασία το τι πρέπει να κάνει ο καθένας μας τόσο τα μέσα, τόσο το ανθρώπινο δυναμικό δεν θα μας φτάνει.
Με αυτές λοιπόν τις σκέψεις, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας καλώ έστω και τώρα να υπερψηφίσετε το παρόν σχέδιο νόμου ή έστω τις περισσότερες διατάξεις του καθώς όπως είπαν όλοι οι φορείς με τις ειδικότερες παρατηρήσεις πραγματικά κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Ευχαριστώ πολύ.»
